به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل به نقل از عضو هیأت علمی بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی مرکز تلخه علف هرزی چند ساله متعلق به تیره چتریان (کاسنی) با نام علمی Acroptilon repens (L.) از جمله علف­های هرزی است که در مزارع گندم، جو، ذرت، چغندرقند، باغ ­ها، تاکستان­ ها، حاشیه جاده ­ها، زمین­ های بایر و در برخی مواقع در مراتع یافت می ­شود.

دکتر شریفی افزود: بنا بر گزارش مدیریت‌های جهاد کشاورزی و کارشناسان پهنه، علف هرز مذکور در مزارع گندم دیم گسترش یافته و بایستی راهکارهای کنترلی برای آن صورت گیرد. از دلایل کنترل سخت تلخه می‌توان به طویل بودن ریشه ­های آن اشاره کرد که روی ریشه جوانه‌های زیادی وجود دارد و این امر باعث گسترش تلخه در اثر عملیات خاک­ ورزی می­ شود. کارایی کم علف­کش­ های رایج گندم، خوش خوراک نبودن برای دام، تک ­کشتی و عدم رعایت تناوب زراعی مناسب در دیم­زارها (تناوب گندم-آیش) از دلایل دیگر کنترل سخت این علف هرز است. در راستای کنترل تلخه، استفاده از روش‌های کنترل شیمیایی به همراه سایر روش‌ها به صورت تلفیقی بایستی انجام گیرد. لازم به یادآوری است که روش کنترل شیمیایی در زمان کشت گندم با علف­کش­ های انتخابی و آیش با علف­کش ­های عمومی گلایفوسیت، طی دو سال می­تواند تا 90 درصد علف هرز تلخه را کنترل نماید. در راستای ترویج یافته‌های تحقیقاتی، نشریه فنولوژی، بیولوژی و کنترل علف هرز تلخه توسط محققان بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی نگارش و در سامانه تالار ترویج دانش و فنون کشاورزی بارگذاری شده است.