به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، دکتر حسین کربلائی خیاوی در این زمینه اظهار داشت: فضاهای سبز شهری به عنوان ریه‌های تنفسی شهرها به شمار می‌روند و در شهرها علاوه بر عملكردهای زیبایی شناختی، اجتماعی و ساخت كالبد شهر، كاهش آلودگی صوتی، افزایش نفوذپذیری خاك، كاهش سطح ایستایی آب بهبود شرایط آب و هوا در شهر و جذب گرد و غبار مؤثر است. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی بومی در فضای سبز شهری علاوه بر افزایش تنوع زیستی در فضای سبز، حفظ ژرم پلاسم گیاهان دارویی امکان آشنایی و افزایش آگاهی‌های اجتماعی نسبت به این گیاهان را فراهم می‌کند.

مجری طرح احیاء و توسعه کلکسیون گیاهان دارویی شمال غرب کشور افزود: از آنجا که در مناطق خشک و نیمه خشک معمولاً محدودیت آب وجود دارد، مصرف بالای منابع آبی، در ایجاد فضای سبز قابل توجیه نیست. انتخاب گیاهان مناسب در منظرسازی و طراحی الگوی کاشت بر اساس گونه‌های دارویی بومی مقاوم در برابر خشکی مسئله مهمی است. بنابراین متناسب با شرایط هر منطقه از گونه‌های دارویی متناسب و سازگار با آن منطقه در توسعه فضای سبز استفاده کرد؛ زیرا گیاهان دارویی علاوه بر نیاز اندک به آب، مقاومت در برابر شوری آب و خاک، قابلیت کشت در شیب‌های تند، هزینه کاشت و نگهداری اندکی دارند.

رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل مهمترین مزایای کشت گیاهان دارویی در فضای سبز شهری را توجه جدی به ایجاد فضاها و مکان­های سلامت محور و به نوعی جایگزین کردن داروهای گیاهی به جای داروهای شیمیایی، افزایش تنوع در فضای سبز و همچنین بسترسازی برای آموزش همگانی و فرهنگ سازی توسعه و کشت گیاهان دارویی برشمرد و اظهار داشت: تعدادی از گونه‌های گیاهان دارویی که در حال انقراض هستند در این فضاها می ­توان ضمن احیاء آن‌ها، شهروندان را با خصوصیات اکولوژیکی این گونه‌ها آشنا کرد.